Montaigne, mantık katedralinde kendine bir sığınak aramak yerine, ölümün pençe attığı kıyıyı arayıp tarar ve orada bulduklarından kendine bir sığınak yapar. Bu sığınak kum ve deniz kabuğundan, arkadaşlık ve cinsellikten, danstan, uykudan, karpuzdan ve şaraptan olmuştur. Konu olarak attan düşmeyi, bir silah sesini, köpeğini, kedisini, böbrek taşlarını ve etrafını kuşatan sesleri ve görüntüleri alır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder